Chlorki w surowicy
Badanie poziomu chlorków we krwi należy do badań elektrolitów i przeważnie jest wykonywane w ramach tzw. jonogramu, równolegle z oznaczeniami m.in. sodu i potasu. Jest pomocne w diagnostyce i monitorowaniu zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej organizmu.
Chlorek jest głównym anionem kompensującym dodatni ładunek sodu w płynie pozakomórkowym. Wpływając na ciśnienie osmotyczne, utrzymuje integralność komórki. Oznaczanie chlorków we krwi pełni istotną rolę w monitorowaniu równowagi wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej.
Wskazania do wykonania badania chlorków to m.in.:
- długotrwałe wymioty i/lub biegunka,
- wzmożone pragnienie (polidypsja),
- zaburzenia oddychania.
Okresowe oznaczanie chlorków we krwi jest zalecane osobom, u których zdiagnozowano:
- przewlekłe choroby nerek, wątroby,
- nadciśnienie,
- cukrzycę,
- zaburzenia odżywiania.
Chlorki w surowicy powyżej normy mogą być skutkiem odwodnienia lub spożywania nadmiernych ilości soli. Czynnikiem ryzyka wystąpienia tego stanu są też różne choroby układu moczowego, a także cukrzyca i zespół Cushinga.
Zbyt niski poziom chlorków we krwi (hipochloremia) najczęściej ma związek z ich nadmierną utratą, do której mogą prowadzić długotrwałe wymioty i biegunki. Do hipochloremii może też dochodzić m.in. w przewlekłych chorobach płuc i zespole Addisona.
Jak przygotować się do badania moczu na badanie ogólne?
Jak przygotować się do badania moczu na badanie ogólne? Przed planowanym badaniem moczu zaleca się unikania znacznych wysiłków fizycznych lub długotrwałych marszów. Przynajmniej dzień przed planowanym oddaniem moczu do badania zaleca się powstrzymanie od stosunków płciowych.
