Oznaczenie ZPP wraz z poziomem ołowiu zalecane jest jako badanie przesiewowe u osób w kierunku przewlekłej ekspozycji na ołów.

Pomiar zawartości ołowiu we krwi dostarcza bezpośredniej informacji o narażeniu na ołów. Oznaczenie protoporfiryny cynkowej ZPP pozwala na monitoring wczesnych skutków zdrowotnych zatrucia ołowiem – wzrost stężenia ZPP w erytrocytach jest pierwszym wskaźnikiem zaburzeń układu krwiotwórczego wskutek przewlekłego narażenia na ołów. ZPP nie wzrasta bezpośrednio po ekspozycji na ołów, obrazuje średnią ekspozycję na ołów w ciągu 3 miesięcy. Okres półtrwania ołowiu we krwi wynosi ok. 30 dni. Fizjologicznie zawartość ZPP w krwinkach czerwonych jest niewielka, wzrasta w przypadku zatrucia ołowiem lub niedoborze żelaza.

PAKIET ZATRUCIA OŁOWIEM szczególnie zalecany jest u pracowników zakładów przemysłowych (zakłady wytwarzające: szkło kryształowe,akumulatory, kable, czcionki drukarskie, panewki czy łóżyska). W grupie ryzyka znajdują się także pracownicy hut miedzi, cynku, ołowiu oraz aluminium. Ołów występuje również w niektórych zabawkach, farbach, plastelinie czy kredkach świecowych.

Ołów dostaje się do organizmu drogą wziewną i pokarmową. Istotne jest, aby wyniki oznaczeń ZPP interpretować w kontekście historii choroby pacjenta, wywiadu klinicznego i wyników innych badań laboratoryjnych, jak stężenie ferrytyny, ołowiu i morfologia krwi.

Na zatrucie ołowiem mogą wskazywać następujące objawy:

• wysokie ciśnienie krwi,
• drętwienie i/lub uczucie mrowienia dłoni i stóp,
• zaniki pamięci, zmiany nastroju,
• żółtoszare zabarwienie skóry,
• „rąbek ołowiany” na dziąsłach,
• osłabienie,
• bóle brzucha,
• bóle głowy.

Przygotowanie do badania:

• Materiałem do badania jest krew.
• Pacjent nie musi być na czczo.
• Czas oczekiwania na wynik – 10 dni roboczych.